Nawiedzanie grobów naszych najbliższych, już nieżyjących pośród nas oraz przynoszenie im kwiatów, zniczy, to dowód naszej pamięci o nich.
Jeszcze dawniej- w odległych już czasach (opisuje to m.in.: III Część Dziadów, A. Mickiewicza) na groby przynoszono jedzenie i picie, aby dusze mogły się posilić oraz napoić po życiu. Natomiast same zaś światło wskazywało zmarłym drogę do Nieba, w którym wreszcie mogły zaznać spokoju wiecznego.

Dlaczego właściwie: zapalamy znicz i kładziemy kwiaty na grobie?

Dzisiaj wszystko uległo zmianom. Właściwie pozostał obrzęd odwiedzenia cmentarzy, a na nich grobów przez wiernych i płonące znicze stawiane na mogiłach.
We współczesnych czasach płonące znicze są symbolem – pamięci o tych duszach, które poprzedziły na ziemi nas żyjących, w drodze do Wieczności.

Dlaczego na grobach stawiamy chryzantemy, a nie inne kwiaty?

Zatem dlaczego: w uroczystość Wszystkich Świętych i w Dzień Zaduszny oprócz zniczy stawiamy również tylko kwiaty- Chryzantemy?

Odpowiedź na to pytanie jest prosta:
Chryzantemy stały się już stałym elementami naszej niezwykłej chrześcijańskiej tradycji i obrzędu.
Albowiem od zawsze ludzkie poprzez kwiaty czcili pamięć o swoich zmarłych. W tym akurat nie ma nic dziwnego.
Po prostu w tym okresie kwiat Chryzantemy najpiękniej od zawsze kwitnie. Zresztą w polskiej tradycji ludowej, ogień od niepamiętnych czasów był używanym symbolem odrodzenia.
W dawniejszych czasach na całą noc pozostawiany był palący się ogień w piecu. W tej praktyce ludowej wierzono, że ogrzeje przy jego blasku- błądząca w tych szczególnych dniach po świecie dusza. W późniejszych etapach rozwoju chrześcijaństwie ogień zaczął symbolizować samego Jezusa Chrystusa oraz zmartwychwstałego Boga. Tak jest też do dziś, ogień jest symbolem zmartwychwstania. Pozwalającym spojrzeć na śmierć z nadzieją na zmartwychwstanie duszy w wiecznej przyszłości.

Pamiętajmy o tym zawsze, w każdym czasie, nie tylko w okresie jesiennym, na przełomie października i listopada.
Czcijmy w naszej pamięci zmarłych w głębszym wymiarze przez życia po śmierci doczesnej. Pokażmy i przekażmy tę przepiękną tradycję następnym pokoleniom, bo sami kiedyś przejdziemy na tamtą stronę i będziemy potrzebowali modlitwy nas. Od tych osób, które pozostawimy tu na ziemie, wśród innych żyjących ludzi.